Szczeniak:
Szczeniaki szybciej adaptują się w nowym środowisku, są zdrowe, radosne. Łatwo przyswajają sobie zasady. Właściciel pieska może sam ukształtować zachowanie i temperament szczeniaka, zgodnie ze swoim stylem życia. Są miłe, pocieszne i zabawne. Dają wiele radości.
Wyszkolenie szczeniaka nie jest jednak takie proste. Osoby, które dużo pracują, nie mają czasu dla szczeniaczka. Wielu opiekunów nie potrafi także przeprowadzić właściwego szkolenia. Spragniony kontaktu z ludźmi szczeniaczek ze schroniska, skacze, cieszy się, gryzie przedmioty. Nieumiejętnie wychowany nabywa złych przyzwyczajeń jak uciekanie, gryzienie, szczekanie. Pozostawiony sam w domu może stać się destrukcyjny i nieznośny. Starsze osoby nie mają siły zajmować się energicznymi szczeniakami.
Dorosły pies:
Adoptując dorosłego psa, wiadomo jak wygląda, jakiej jest wielkości. Takie psy sprawiają mniej kłopotów, posiadają już pewne wychowanie. Wymagają przypomnienia lub wpojenia zasad wychowawczych. Uczą się szybko, nie wymagają tyle opieki co szczeniaki. Jego nawyki, zachowanie i temperament zostały już określone. Osoba adoptująca, ma możliwość wybrać psa z osobowością, która jej odpowiada. Niektóre schroniskowe psy są bardzo dobrze wyszkolone, są tylko smutne bo potrzebują domu i rodziny.
Pies dorosły podobnie jak szczeniak potrzebuje kochanego, czułego i konsekwentnego opiekuna. Nie każdy właściciel potrafi sobie poradzić z dorosłym, dużym psem. Czasami pies w schronisku jest cichy, spokojny, natomiast wzięty do adopcji i przebywający z ludźmi jest energiczny, szybki, wyrywa się na spacerze, szczeka. Opiekun nie potrafi nad nim zapanować, brakuje mu wystarczającej wiedzy na temat wychowania i ponosi klęskę.
Adopcja psa starego, schorowanego:
Na adopcję takiego psa decydują się przeważnie ludzie starsi. Pies w wieku starczym ma ukształtowany charakter, jest spokojny, mało energiczny. Potrzebuje ciepłego posłania, jedzenia i miłości opiekuna. Jest wspaniałym towarzyszem dla starszej, samotnej osoby. Nie wymaga tyle opieki. Potrzebuje domu, aby w spokoju mógł przeżyć swoje ostatnie lata życia.Psy stare i schorowane potrzebują leków, na które nie zawsze stać nowych adopcyjnych opiekunów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz